Nim Journey

Srinagar เป็นเมืองหลวงหน้าร้อนของแคว้นแคชเมียร์ และ Dal Lake คือลมหายใจของเมืองนี้ ทุกเช้าตรู่ราว 5.30 น. บนผืนน้ำกว้างใหญ่จะมีตลาดน้ำที่ชาวบ้านพายเรือนำผักสดและดอกไม้มาขายกัน บรรยากาศเช้าวันนี้สดใส ผู้คนคึกคัก พวกเราลงเรือสำรวจตลาดน้ำพร้อมกับดื่มด่ำกับกลิ่นอายของวิถีชีวิตเรียบง่าย แต่มีเสน่ห์

เมื่อเห็นแผงผักเขียวขจี เราก็นึกถึงอาหารไทยที่คุ้นเคย หลังจากกินแต่อาหารอินเดียที่เน้นเครื่องเทศมาตลอด เราตัดสินใจซื้อผักมาทำอาหารเอง คิดเมนูง่ายๆ อย่างผัดผักและจับฉ่ายสำหรับมื้อเย็น ว่าแล้วกลุ่มแม่บ้านจำเป็นก็พากันจับจ่ายอย่างคล่องแคล่ว ขณะที่ฉันอาสาเป็นผู้รอกิน ฮิฮิ

กลับถึงที่พัก ครัวเล็กๆ กลายเป็นพื้นที่ปฏิบัติการของพวกเรา 4-5 คน แน่นขนัดจนพ่อบ้านและพ่อครัวต้องยอมหลีกทางให้สาวไทย ทันทีที่กระทะเริ่มตั้งไฟและกลิ่นน้ำปลาคละคลุ้ง ผู้คนจากเรือละแวกนั้นก็พากันแวะเวียนมาดูด้วยความสนใจ คงเป็นภาพที่แปลกตาไม่น้อย ไข่เจียวของรุ่งกลายเป็นไฮไลต์ประจำมื้อ อร่อยจนทุกคนคิดถึงบ้านและลงความเห็นว่าต่อไปนี้รุ่งต้องรับหน้าที่ทำไข่เจียวตลอดทริป

ส่วนผัดผัก แม้ว่ารสชาติจะไม่เป๊ะอย่างที่หวัง แต่ก็หมดเกลี้ยงในพริบตา เพราะมันยังไงก็อร่อยกว่าขนมปัง ไข่ดาว และอาหารจำเจที่กินมาตลอดหลายวัน แม้จะเคี้ยวผักแข็งไปบ้าง แต่ความสุขของการได้กินอาหารฝีมือตัวเองก็ทดแทนกันได้

หลังอาหาร พวกเราล่องเรือชม Dal Lake โดยมีคุณดีนเป็นไกด์ เขาเล่าถึงวิถีชีวิตชาวเรืออย่างคล่องแคล่ว จากนั้นพาเราไปชมการทำ Paper Mache งานแกะสลักไม้ และพาไปเลือกซื้อสินค้าพื้นเมืองอย่างผ้าขนสัตว์ เสื้อ และกระเป๋า แถมช่วยต่อรองราคาให้ด้วย ถ้าเป็นพี่มดของเราคงไม่มีวันได้ราคาดีแบบนี้แน่

ช่วงบ่าย พวกเราขึ้นเรือกลับฝั่งและเตรียมตัวเที่ยวเมือง Srinagar ก่อนขึ้นรถเกิดเรื่องขำๆ เพราะพวกเราจำคนขับรถ Mr. เชาเกตไม่ได้ เมื่อวานเขามาส่งเราแล้วกลับบ้านไป วันนี้ดูเปลี่ยนไปเพราะภรรยาคงพาไปตัดผม โกนหนวด ทำให้เราสับสนหนักถึงขนาดไปจำคุณดีนเป็นคนขับรถแทน โชคดีที่นกจำเชาเกตได้ ไม่อย่างนั้นคงโกลาหลกันไปใหญ่

บ่ายนี้เราตะลุยชมมัสยิดสำคัญ 3 แห่ง เริ่มจาก Shahamdan มุ่งต่อไปยัง Jama Masjid และปิดท้ายที่ Hazratbal Mosque ซึ่งแตกต่างจากที่อื่นตรงที่หลังคาเป็นโดมแทนที่จะเป็นทรงแหลมคล้ายเจดีย์ ทุกที่ที่ไป เราสัมผัสได้ถึงความผูกพันของชาวมุสลิมกับศาสนา เพราะมัสยิดไม่เพียงเป็นที่ละหมาด แต่ยังเป็นศูนย์รวมของชุมชน

จากนั้นเราไปเดินเล่นในสวนสไตล์โมกุล ซึ่งเป็นอีกหนึ่งเอกลักษณ์ของ Srinagar สวนแห่งแรกที่ไปคือ Shalimar Bagh ซึ่งสร้างโดยกษัตริย์ Jehangir ให้ราชินี Nur Jehan สวนจัดเป็นแนวยาว มีลำคลองเล็กไหลผ่าน และมีระเบียงชั้นๆ สวยงาม พอเราถ่ายรูปกันอยู่ เด็กๆ และผู้ใหญ่ชาวอินเดียที่เห็นพวกเราแปลกตาก็เข้ามาขอถ่ายรูปด้วย คนแคชเมียร์หน้าตาดีมาก ถ้ามาอยู่ไทยคงได้เป็นดารากันหลายคน โดยเฉพาะเด็กๆ นี่น่ารักสุดๆ

อีกสวนที่ไปคือ Nishat Bagh ตั้งอยู่ริม Dal Lake และมีภูเขา Zabarwan เป็นฉากหลัง บรรยากาศร่มรื่นเหมาะกับการพักผ่อน

ช่วงเย็น พวกเราเดินตลาดท้องถิ่นของ Srinagar ตลาดนี้เป็นของชาวเมืองจริงๆ ไม่ใช่ที่ขายของให้นักท่องเที่ยว เราได้เห็นการค้าขายที่เป็นธรรมชาติ อย่างร้านขายไข่ที่เลี้ยงไก่ไว้หน้าแผง ให้ไข่กันสดๆ หรือร้านขายไก่ที่พอลูกค้าสั่งก็คว้าไก่มาหักคอ ถอนขนกันตรงนั้นเลย

มื้อเย็นนี้เป็นอาหารจีน แต่กลายเป็นว่ามีแต่ซุปเป็นหลัก เพราะรุ่งสั่งผิดไปหมด ซุปมะเขือเทศกับซุป Sweet & Sour ดูคล้ายกันจนเราตกใจ ไก่ทอดเป็นเมนูเดียวที่ผ่านมาตรฐาน ส่วนผัดผักก็พอใช้ สุดท้ายต้องสั่งข้าวผัดกับผัดหมี่เพิ่มเพราะไม่อิ่ม แต่ก็เป็นอีกหนึ่งมื้อที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของพวกเรา