Nim Journey

เจ้าของที่พัก Eco Lodge บ้านกองลอ ส่งกุญแจให้พร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะพูดขึ้นว่า
“วิวฝั่งนี้สวย”

ฉันเหลือบมองรอบตัว ท่ามกลางความมืดที่โรยตัวลงปกคลุมทุกสิ่ง พลางคิดในใจ
“มันจะสวยยังไงกันนะ? ทุ่งนาก็ดูไกลลิบ อีกอย่าง…หน้าหนาวแบบนี้ ก็คงเหลือแต่ทุ่งแห้งๆ ละมั้ง”

แต่แล้วเช้าวันรุ่งขึ้น…

เมื่อฉันเปิดประตูห้องด้านหลัง ภาพที่ปรากฏตรงหน้าทำให้ฉันอุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว
“อ้าว! เฮ้ย! มันสวยจริงๆ ด้วย!”

หมอกยามเช้าลอยละล่องอยู่เหนือทุ่งสีเขียวสดใส ที่ทอดตัวอยู่ระหว่างกระท่อมไม้สองฝั่ง สีเขียวนั้นทอดยาวสุดสายตา มีเปลญวนแขวนอยู่ตรงชานบ้านเชิญชวนให้นอนเอนกายรับลม ชาวบ้านเดินสวนกันไปมา พลางส่งยิ้มทักทายพร้อมคำว่า “สะบายดี” อย่างเป็นมิตร

ต้นไม้ที่แต่งแต้มท้องนาให้เขียวชอุ่ม ที่แท้คือต้นยาสูบที่กำลังเติบโต ในขณะที่แดดอ่อนๆ ของยามเช้าสาดกระทบยอดใบสีเขียวขจี เป็นภาพที่สงบและงดงามเกินกว่าที่ฉันคาดคิด บ้านกองลอ อาจเป็นเพียงโฮมสเตย์เล็กๆ ธรรมดา แต่กลับมอบความประทับใจอันยิ่งใหญ่ให้กับฉันได้อย่างไม่คาดฝัน เสียดายที่มีเวลาอยู่ที่นี่เพียงน้อยนิด

มหัศจรรย์ถ้ำกองลอ – เส้นทางแห่งสายน้ำใต้ภูผา

หลังจากเก็บสัมภาระ เราออกเดินทางสู่ ถ้ำกองลอ หนึ่งในไฮไลต์สำคัญของแขวงคำม่วน การเดินทางเริ่มต้นด้วยการนั่งเรือหางยาวล่องไปตามสายน้ำสีมรกต เข้าสู่โพรงถ้ำที่ทอดยาวถึง 7 กิโลเมตร คุณลุงประจำเรือยื่นเสื้อชูชีพ และไฟฉายคาดศีรษะอันใหญ่ให้กับเรา เรือหางยาวติดเครื่องยนต์ สามารถรับผู้โดยสารได้ 2-3 คน 

เสืยงเครื่องยนต์จากเรือ ทำลายความเงียบสงัดของถ้ำ แต่เมื่อใกล้ถึงจุดลงเดินไปชมความงามของหินปูน คุณลุงดับเครื่องยนต์ก็มีเพียงเสียงน้ำกระทบลำเรือและเสียงหยดน้ำจากหินงอกหินย้อยที่ส่องประกายระยิบระยับเมื่อต้องแสงไฟจากไฟฉายที่เราเตรียมมา ความงามของหินปูนที่ก่อตัวเป็นรูปทรงแปลกตา บรรยากาศให้ความรู้สึกเหมือนฉากในหนังผจญภัย และอดไม่ได้ที่จะนึกถึงเหตุการณ์ ทีมหมูป่าติดถ้ำหลวง

แต่ที่นี่ต่างออกไป—สายน้ำยังคงไหลผ่านถ้ำเป็นเส้นทางหลัก บางจุดลึกจนต้องใช้ไม้พายช่วยนำทาง บางจุดตื้นจนสามารถลงเดินลุยน้ำได้ ความมืดมิดในถ้ำแห่งนี้แน่นหนายิ่งกว่าคืนเดือนมืด หากไม่มีไฟฉายหรือไกด์นำทาง คงไม่มีใครกล้าเข้ามาคนเดียวแน่ๆ

ตลอดระยะทางภายในถ้ำ เรารู้สึกเหมือนถูกกลืนหายไปในโลกอีกมิติหนึ่ง เงียบ สงบ ลึกลับ และน่าค้นหา เมื่อออกจากถ้ำแสงแดดด้านนอกสว่างจ้า ตัดกับความมืดมิดภายในเหมือนเป็นคนละโลกกัน

The Rock Viewpoint – อาหารกลางวันกลางขุนเขา

หลังจากออกจากถ้ำ เรากลับมาที่ The Rock Viewpoint ร้านอาหารที่ตั้งอยู่บนเนินเขา มองเห็นวิวเขาหินปูนสูงตระหง่านสลับซับซ้อน ที่นี่คือจุดที่เมื่อวานเราได้เล่น Zipline โหนตัวจากยอดไม้ สัมผัสสายลมที่พัดผ่านใบหน้าอย่างตื่นเต้น

วันนี้พวกเราได้ทานพิซซ่ากันสมใจ สั่งมาแชร์กันทาน  แต่เมนูที่ฉันสั่งเพิ่มสำหรับตัวเองคือ หมูสับผัดกะเพรา ไข่ดาว ราดข้าว ท่ามกลางอากาศเย็นสบายของแขวงคำม่วน ทุกคำที่ตักเข้าปากมีรสชาติที่อร่อยกว่าปกติ อาจเป็นเพราะบรรยากาศรอบตัวที่ทำให้ทุกอย่างพิเศษขึ้นมา

ข้ามแดนกลับไทย – ค่ำคืนที่นครพนม

หลังมื้อกลางวัน เราเดินทางกลับสู่ นครพนม ข้ามแดนสู่ประเทศไทย และแวะรับประทานอาหารเย็นที่ ร้านปลาจุ่มชมโขง ร้านอาหารริมแม่น้ำบรรยากาศสบายๆ เราสั่ง ปลาเผาะ ปลาท้องถิ่นแม่น้ำโขงที่เนื้อแน่นหวาน พร้อมอาหารอีกหลายจานรสจัดจ้าน ให้สมกับที่กลับมายังแผ่นดินไทย

จากนั้นเราเดินเล่นที่ ถนนคนเดินริมแม่น้ำโขง ที่คึกคักไปด้วยผู้คน มีของกินเรียงรายให้เลือกชิมไม่หวาดไม่ไหว ฉันนั่งลงทานขนมหวานที่ขายโดยเด็กๆ ในชุดพื้นเมือง รสชาติหวานมันที่ละลายในปากทำให้ยิ่งซึมซับเสน่ห์ของที่นี่ได้เต็มที่

คืนนี้เราพักที่ แม่โขงเฮอริเทจ โรงแรมที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากถนนคนเดิน บรรยากาศเงียบสงบและเตียงนุ่มสบาย เหมาะแก่การพักผ่อนหลังการเดินทางที่เต็มไปด้วยความทรงจำ