บนชานเมือง Yazd ที่ทอดตัวเงียบงันกลางทะเลทรายของอิหร่าน มีเนินเขาสูงสองลูกตั้งตระหง่านคล้ายเฝ้ามองเมืองเก่าที่แสนสงบ ที่นั่นคือที่ตั้งของ Towers of Silence หรือ Dakhma — หอประกอบพิธีศพของชาวโซโรอัสเตอร์ที่สืบทอดกันมายาวนานนับพันปี
ในความเชื่อของศาสนาโซโรอัสเตอร์ ดิน และ ไฟ คือธาตุศักดิ์สิทธิ์ เป็นสิ่งบริสุทธิ์เกินกว่าจะรับร่างของผู้เสียชีวิตที่ถูกมองว่าไม่บริสุทธิ์อีกต่อไปเมื่อวิญญาณออกจากร่าง นั่นจึงเป็นเหตุให้ศพไม่สามารถนำไปฝังลงดิน หรือเผาด้วยไฟได้
พิธีศพแบบดั้งเดิมจึงเกิดขึ้น — บนยอดเขาสูงจะมีหอกลมทรงต่ำก่อด้วยหิน ถูกแบ่งออกเป็นสามวงแหวน วงรอบนอกสุดคือที่วางศพของผู้ชาย วงกลางสำหรับผู้หญิง และวงในสุดสำหรับเด็ก ศพเหล่านี้จะถูกปล่อยไว้กลางแดดจ้า ลมร้อน และฝูงแร้งหรือเหยี่ยวที่โบยบินลงมา ทำหน้าที่ตามธรรมชาติที่ไม่มีใครบงการได้
เมื่อเหลือเพียงโครงกระดูก แสงแดดและฝนก็ทำหน้าที่ละลาย ซึมผ่านลงไปยังหลุมกลางที่อยู่ลึกด้านล่าง รวมตัวกับทรายและเวลาจนกลายเป็นผืนดินใหม่อย่างสงบ
ในบางกรณี ศพของบุคคลสำคัญ เช่นกษัตริย์หรือขุนนาง อาจได้รับพิธีที่ต่างออกไป ศพจะยังถูกทิ้งไว้ให้แร้งกามาเยี่ยมเยือนสักระยะหนึ่ง ก่อนที่กระดูกจะถูกเก็บรวบรวมมาห่อด้วยแว็กซ์ แล้วนำไปฝังอย่างมีเกียรติใน สุสานราชวงศ์ อย่าง Naqsh-e Rustam ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่กลางผาหิน ไม่ไกลจาก Persepolis
|
|
|
อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างย่อมเปลี่ยนไปตามกาลเวลา พิธีกรรมนี้ถูกยุติในยุคใหม่ เนื่องจากการขยายตัวของเมืองที่เข้ามาใกล้หอศพมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งเหตุผลด้านสุขอนามัยและกฎหมายสมัยใหม่ ทำให้แม้จะยังมีชาวโซโรอัสเตอร์อยู่บ้างใน Yazd หรือเมืองอื่น แต่การประกอบพิธีศพก็เปลี่ยนไปเป็นการเผาหรือฝังอย่างที่สังคมยอมรับมากขึ้น
วันนี้ ฉันยืนอยู่ที่เชิงเขาของ Towers of Silence แล้วทอดสายตามองไกลออกไป เสียงลมพัด เหมือนจะพาเสียงกระซิบของวิญญาณจากอดีตกาลมาเล่าเรื่องราวอันยิ่งใหญ่ของความเชื่อและวิถีชีวิตที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นจริงกลางทะเลทราย…


นซากศพนั้น

กระดูกที่เหลือ








Leave a Reply