Nim Journey

เช้าวันนี้ เราตื่นมาพร้อมกลิ่นขนมปังหอมๆ และชาร้อนๆ ฝีมือภรรยาของคุณ Iraj อาหารเช้าไม่ต้องหรูหรา แค่น้ำใจที่ใส่มาก็ทำให้อิ่มไปถึงใจ ก่อนจะขึ้นเครื่องบินมุ่งหน้าสู่ Shiraz เมืองที่ว่ากันว่าเป็น “เมืองแห่งกวี ดอกไม้ และสวน”

เราเข้าพักที่ Sephur Traditional Hotel โรงแรมน่ารักในบ้านโบราณแบบเปอร์เซียดั้งเดิม ภายนอกดูธรรมดา แต่เมื่อเดินเข้าไปก็พบกับลานสวนกลางบ้านที่ลึกลงไปต่ำกว่าระดับพื้น สถาปัตยกรรมแบบนี้เรียกว่า howz-khaneh ซึ่งช่วยเก็บความเย็นในฤดูร้อน และเป็นหัวใจของบ้านแบบเปอร์เซีย

ล้อมรอบลานสวนคือห้องพักที่ตกแต่งอย่างเรียบง่ายด้วยกระเบื้องลายดั้งเดิม หน้าต่างไม้ และแสงแดดที่ส่องผ่านฉากไม้ฉลุ เหมาะจะเป็นมุมพักใจหลังเดินทางไกล เรานั่งพักครู่ สูดกลิ่นอิหร่านลึกเข้าไป ก่อนจะออกไปเดินเล่นในเมืองที่มีอะไรให้น่าค้นหาไม่รู้จบ

ACHAMENID EMPIRE เรื่องราวการเนิดและล่มสลายของอาคีเมเนียนแห่งเปอร์เซีย arete www.mebmarket.com ในโลกที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ความเข้าใจต่ออดีตคือสมบัติล้ำค่าที่ช่วยให้เราเข้าใจปัจจุบัน และเตรียมพร้อมสำหรับอนาคต หนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์ที่ทั้งง… Get it now

Shiraz ไม่ใช่แค่เมืองสวยที่เต็มไปด้วยสวนและมัสยิดงดงาม แต่ยังเป็นหนึ่งในเมืองเก่าแก่ที่สุดของอิหร่าน มีอายุมากกว่า 4,000 ปี เคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักร Zand ในศตวรรษที่ 18 และเป็นศูนย์กลางของศิลปะ วรรณกรรม และการศึกษาในยุคต่างๆ

กวีชื่อดังอย่าง Hafez และ Saadi ต่างก็ถือกำเนิดที่นี่ รวมถึงนักวิชาการ นักปรัชญา และศิลปินอีกมากมาย จน Shiraz กลายเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงในหมู่นักคิดทั่วโลกมานานหลายร้อยปี

นอกจากนี้ ยังอยู่ไม่ไกลจาก Persepolis เมืองหลวงโบราณของอาณาจักรเปอร์เซียในยุค Achaemenid ทำให้พื้นที่โดยรอบเต็มไปด้วยร่องรอยของอารยธรรมโบราณ และเรื่องเล่าที่ยังไม่เสื่อมคลาย

สัมผัสแสงและเงาใน Pink Mosque

เราเริ่มต้นที่ Nasir al-Mulk Mosque หรือ Pink Mosque หนึ่งในมัสยิดที่ถูกถ่ายภาพมากที่สุดในโลก สร้างขึ้นในปลายศตวรรษที่ 19 โดยตระกูล Qavam พ่อค้าผู้มั่งคั่งในยุค Qajar

ที่นี่ไม่ได้ใหญ่โตหรืออลังการเท่ามัสยิดอื่นๆ แต่โดดเด่นด้วยกระจกสีหลากเฉดที่ประดับหน้าต่าง และเมื่อแสงแดดลอดผ่านยามเช้า ก็จะตกกระทบกับพรมเปอร์เซีย เกิดเป็นลวดลายที่สวยราวภาพฝัน

แม้ว่าเราไปถึงตอนที่คนแน่นแล้ว ต้องรีบถ่ายรูปแบบไม่ทันได้ซึมซับ แต่ก็ยังรู้สึกได้ถึงความงามที่ซ่อนอยู่ในรายละเอียด ความตั้งใจของช่างผู้รังสรรค์แสงให้เป็นศิลปะผ่านสถาปัตยกรรม

สวนสวยจากยุคกษัตริย์และขุนนาง

Bagh-e Naranjestan หรือ Naranjestan-e Qavam เป็นคฤหาสน์ของตระกูล Qavam เช่นเดียวกับผู้สร้าง Pink Mosque อาคารประดับด้วยกระเบื้องลายและไม้ฉลุละเอียด เป็นตัวอย่างของบ้านขุนนางในยุค Qajar ที่ผสมผสานสถาปัตยกรรมแบบเปอร์เซียกับตะวันตกอย่างลงตัว

สวนเล็กๆ แห่งนี้เต็มไปด้วยต้นส้ม naranj ที่ให้กลิ่นหอมหวาน ชวนให้หยุดนั่งพักกลางวันอ่อนๆ แล้วปล่อยใจล่องไปกับอดีต

จากนั้นเราต่อไปที่ Eram Garden สวนขนาดใหญ่ที่เป็นหนึ่งใน Persian Garden ที่ UNESCO ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก เป็นตัวอย่างของสวนในอุดมคติแบบเปอร์เซีย ที่วางผังตามหลักสมมาตร มีน้ำตรงกลาง ล้อมด้วยพรรณไม้และลมเย็นจากธรรมชาติ

แม้สวนจะใหญ่เกินจะเดินชมหมดในเวลาอันจำกัด แต่แค่ได้นั่งใต้ต้นไม้ สูดกลิ่นดินและใบไม้ ก็ดูเหมือนจะได้พักจากความวุ่นวายของโลกภายนอกแล้ว

สุสานของถ้อยคำที่ยังมีลมหายใจ

เราเหมารถแท็กซี่ต่อไปยัง Tomb of Hafez สุสานของกวีเอกผู้ฝากถ้อยคำไว้ในใจคนอิหร่านนับศตวรรษ คำกลอนของ Hafez ไม่ใช่แค่คำไพเราะ แต่เต็มไปด้วยปรัชญา ความรัก เสรีภาพ และการแสวงหาจิตวิญญาณ

หลุมศพของเขาอยู่ใต้ศาลาทรงแปดเหลี่ยม ล้อมด้วยสวนและผู้คนที่มาอ่านบทกวีเงียบๆ ข้างๆ หินหลุมศพที่จารึกวรรคทอง — แม้ไม่เข้าใจภาษา แต่เราก็รู้สึกได้ว่าความงามของคำ ไม่ต้องแปลก็สัมผัสได้

อีกแห่งคือ Tomb of Saadi กวี นักปรัชญา และนักเดินทางผู้เขียน Gulistan และ Bustan วรรณกรรมคลาสสิกของเปอร์เซีย เราแวะชมเพียงภายนอกเพราะเวลาไม่พอเข้าไป แต่แค่ยืนมองจากรั้วก็ยังรู้สึกถึงกลิ่นอายของความสงบที่แผ่ออกมา

วัฒนธรรมที่ไม่ต้องพูดมาก…ก็เข้าใจ

ระหว่างทางกลับ แท็กซี่ของเราชวนคุยไม่หยุด แถมเชิญไปกินข้าวที่บ้านและให้ video call คุยกับภรรยาด้วย — เป็นอีกครั้งที่เราได้พบความมีน้ำใจจนเกินไปของคนอิหร่าน ที่ซ่อนอยู่ในรอยยิ้ม เสียงหัวเราะของคนขับรถที่ได้เจอง่ายๆแม้บนรถแท็กซี่

เราแยกกับเขาที่ Karim Khan Citadel ป้อมปราการยุค Zand ที่เคยเป็นทั้งวังและคุกของเมือง ก่อนจะเดินเข้าไปในย่านตลาดเก่า Vakil Bazaar และ Vakil Mosque ที่อยู่ใกล้กัน

ตลาดแห่งนี้ยังคงเต็มไปด้วยชีวิต ทั้งพรม เครื่องเทศ ผ้าพันคอ และเสียงเจรจาซื้อขายที่ไม่มีวันจางจากความทรงจำ ไม่ได้ซื้อมากนัก แต่ได้กลับมาพร้อมหัวใจที่เต็มไปด้วยเรื่องราว

ก่อนถึงที่พัก เรากำลังยืนดูแผนที่ในมือถือด้วยท่าทีงงๆ หาทางกลับโรงแรมไม่เจอ จู่ๆ ก็มีสาวน้อยหน้าตาน่ารักคนหนึ่งเดินเข้ามาถามด้วยภาษาอังกฤษง่ายๆ ว่าเราต้องการความช่วยเหลือไหม จากนั้นเธอก็บอกทางพร้อมอาสาเดินไปส่งเรา เป็นน้ำใจเล็กๆ ที่ทำให้วันนั้นกลายเป็นวันที่ดีอีกวันหนึ่งในอิหร่าน