Nim Journey

หลังจากกลับจากเกาะ Oklhon ฉันมุ่งหน้าสู่ Listvyanka เมืองท่องเที่ยวริมทะเลสาบไบคาลที่อยู่ไม่ไกลจาก Irkutsk ซึ่งสามารถเดินทางไปได้โดยใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงด้วยรถยนต์ แต่ฉันเลือกสัมผัสประสบการณ์การเดินทางที่แตกต่าง ด้วยการโดยสารรถไฟสาย Circumbaikal ก่อนต่อเรือที่ Port Baikal เพื่อเดินทางกลับไปยัง Listvyanka

การเดินทางโดยรถไฟสาย Circumbaikal

เส้นทางและแผนการเดินทาง

ตามแผน ฉันต้องขึ้นรถไฟจาก Irkutsk ไปยังสถานี Sludyanka ก่อนบ่ายโมง เพื่อให้เดินทางไปถึง Port Baikal ไม่เกิน 17.30 น. และสามารถต่อเรือเฟอรี่ไป Listvyanka ได้ภายในวันเดียว

ฉันซื้อตั๋วรถไฟจาก Irkutsk ไป Sludyanka ในราคา 90 rb. รถไฟออกเวลา 9.20 น. และถึง Sludyanka ราวบ่ายโมง ทำให้ต้องลุ้นว่าจะสามารถเปลี่ยนไปขึ้นรถไฟสาย Matanya เพื่อไปยัง Port Baikal ได้ทันหรือไม่ เมื่อไปถึงสถานี ฉันรีบเข้าไปซื้อตั๋ว และทันทีที่ได้ตั๋วมา พนักงานก็ชี้ไปที่ขบวนรถไฟที่จอดรออยู่ด้านหน้า และกำลังจะออกในอีก 10-15 นาที ตั๋วรถไฟท้องถิ่นมักไม่ระบุเวลาถึงปลายทางอย่างแน่ชัด ซึ่งหมายความว่าฉันยังต้องลุ้นอีกครั้งว่าจะไปขึ้นเรือเฟอรี่เที่ยวสุดท้ายไป Listvyanka ได้ทันหรือไม่

บรรยากาศบนขบวนรถไฟ “Matanya”

ขบวนรถไฟสาย Circumbaikal ที่ฉันโดยสารเรียกว่า “Matanya” ซึ่งแปลว่า “ขนส่ง” เป็นขบวนรถเล็กๆ มีหัวขบวนแบบรถจักรไอน้ำ ลากตู้เพียง 1 ตู้ ส่วนใหญ่ใช้ขนของหรือสินค้าไปส่งตามเมืองเล็กๆ มีผู้โดยสารท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวไม่มาก บนรถไฟมีฉันและผู้โดยสารอีกไม่ถึงสิบคน เจ้าหน้าที่ตรวจตั๋วที่มากับขบวนก่อนหน้าก็มาทำหน้าที่ต่อในขบวนนี้ รถไฟจอดทุกสถานีเพื่อรับส่งผู้โดยสารและขนของ เกือบ 30 สถานี ในระยะ 84 กม.

ระหว่างทาง รถไฟลอดอุโมงค์หลายแห่ง ข้ามสะพานเหล็ก และสามารถมองเห็นวิวทะเลสาบไบคาลแบบเปิดโล่ง ความงามของเส้นทางนี้เหมือนการเอนกายนั่งชมวิวริมชายทะเล รัสเซียใช้เทคโนโลยีทางวิศวกรรมและแรงงานจำนวนมากเพื่อตัดผ่านภูเขาหินและสร้างทางรถไฟที่ขนานไปกับทะเลสาบสีฟ้าครามอย่างลงตัว

การมาถึงที่ Port Baikal

รถไฟมาถึงสถานีสุดท้ายที่ Port Baikal เวลาประมาณ 17.30 น. ฉันรีบวิ่งลงจากรถไฟเพื่อหาเรือข้ามฟากไป Listvyanka แต่กลับพบว่าไม่มีเรือเฟอรี่แล้ว เหลือเพียงเรือเร็วลำเล็กที่เพิ่งออกจากท่า ฉันเห็นนักท่องเที่ยวชาวจีนถือป้ายกระดาษ A4 เขียนว่า “Listvyanka” ในภาษารัสเซีย

ความท้าทายในการหาทางไป Listvyanka

ป้าชาวรัสเซียเห็นเราสองคนยืนงงอยู่ริมทะเลสาบใกล้ค่ำ จึงเข้ามาทัก แม้จะคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ป้าพยายามอธิบายว่าตอนนี้ไม่มีเรือแล้ว นักท่องเที่ยวชาวจีนยังพยายามหาทางไปให้ได้ เพราะกลัวว่าจะพลาดรถไฟในวันถัดไป เขาเกือบจะโดดขึ้นรถชาวบ้านที่เสนอไปส่งในราคา 3,000 rb. แต่ฉันปฏิเสธ เพราะคิดว่ายังมีเวลา แม้จะยังไม่มีที่พักก็ตาม

โชคดีที่สถานีรถไฟมีที่พักให้บริการ และเจ้าหน้าที่ตรวจตั๋วคนเดิม ก็ทำหน้าที่เป็นพนักงานโรงแรมไปด้วย ป้าทั้งสองช่วยพาไปที่สถานี ก่อนจากไป ฉันได้พบกับนักท่องเที่ยวชาวเกาหลีสองคนที่พักอยู่ที่นี่ด้วย หนึ่งในนั้นพูดรัสเซียได้คล่อง แต่อังกฤษได้เพียงเล็กน้อย เขาช่วยเป็นล่ามให้ฉันได้ที่พัก และแจ้งข้อมูลว่าเรือเฟอรี่เที่ยวแรกออกตอน 10.45 น. ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงไปถึง Listvyanka จากนั้นหารถเข้า Irkutsk ได้ น่าจะถึงประมาณบ่ายๆ ฉันมีเวลาเหลือเฟือจึงรู้สึกสบายๆ กับทางออกนี้ แต่นักท่องเที่ยวชาวจีนยังคงกังวลกับเวลาเดินทางของเขาอยู่ดี

เช้าวันใหม่ ฉันยังอยู่ที่ Port Baikal

เช้าวันต่อมา ฉันเดินเล่นรอบๆ Port Baikal ยามเช้าของสถานีรถไฟเก่าแก่ที่เคยคึกคัก เคยเป็นสถานีสำคัญในช่วงปี 1900-1904 เพื่อขนถ่ายรถไฟขึ้นเรือ Train ferry โดยรถไฟขึ้นบนเรือลำใหญ่ Icebreaker-ferry “Baikal” ส่วนผู้โดยสาร และสินค้านำขึ้นเรือลำเล็ก Icebreaker-ferry”Angara” ไปส่งยังสถานี Mysovaya หรือเมือง Babushkin ในปัจจุบันซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามอีกฝั่งกับ Port Baikal แต่เฉพาะช่วงหน้าหนาวปี1903-1904 ทะเลสาบเป็นน้ำแข็งและแข็งเกินกว่าจะใช้เรือเฟอรี่ Icebreaker จึงได้ใช้วิธีวางรางไปบนน้ำแข็งแล้วใช้สัตว์มาลากตู้รถไฟบนรางอีกที

ต่อมาเส้นทางรถไฟเปลี่ยนมาใช้สาย Circumbaikal แทนการใช้ train ferry สถานี Port Baikal ก็ยังคงเป็นสถานีสำคัญของสาย Trans-Siberia ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสถานีสำคัญของ “golden buckle on the steel belt of Russia” ซึ่งมี 4 สถานีใหญ่บนเส้นทาง Circumbaikal คือ Port baikal – Maritui – Kultuk – Sludyanka

Port Baikal ปิดตัวลงเมื่อมีการสร้างเขื่อน Irkutsk ทำให้เกิดน้ำเอ่อท่วมเส้นทางรถไฟจาก Irkutsk – Port Baikal และเส้นทางสาย Trans-Siberia จาก Irkutsk ก็ตัดเส้นทางใหม่โดยข้ามเขาไปยังเมือง Sludyanka เพื่อต่อไปอีกฟากของทะเลสาบไบคาล ส่งผลให้เศรษฐกิจ การค้าบริเวณ Port Baikal ซบเซา ผู้คนมากมายเริ่มย้ายออกไป บางส่วนย้ายไปยังเมือง Listvyanka สถานีนี้จึงลดฐานะเป็นเพียงที่ซ่อม ที่จอดรถไฟขบวนท้องถิ่น ตอนนี้พยายามพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวควบคู่ไปกับเส้นทาง Circumbaikal ในสถานีมีพิพิธภัณฑ์จัดแสดงเกี่ยวกับการรถไฟ

ฉันกลับไปเช็กจุดขึ้นเรืออีกรอบ และเห็นหนุ่มจีนคนนั้นยืนรอพร้อมกระเป๋าและป้ายตั้งแต่ 8 โมงเช้า ส่วนฉันยังไม่รีบเก็บของ แต่เดินถ่ายรูปรอบๆ จากนั้นไปนั่งจิบกาแฟในร้านอาหารของสถานี จนใกล้เวลาเรือจะออกฉันจึงเดินมาที่ท่าเรือ แต่พบว่าเรือเฟอรี่หายไปแล้ว และนักท่องเที่ยวชาวจีนก็ไม่อยู่ ฉันเริ่มกังวลว่าจะตกเรืออีกหรือไม่ แต่อีกสักพักเรือลำนั้นก็กลับมาพร้อมกับเขาที่ยืนอยู่บนหัวเรือ

สู่จุดหมายสุดท้าย: Listvyanka

เรือเฟอรี่ใช้เวลาประมาณ 30-45 นาทีไปถึงท่าเรือ Listvyanka ซึ่งห่างจากตัวเมือง 2 กม. บนเรือมีการเก็บค่าโดยสารตอนขึ้นเรือ ฉันและเขาเดินลงจากเรือด้วยกัน และพบรถตู้ที่มีป้าย “Irkutsk” ฉันชี้ให้เขาขึ้นคันนี้เพื่อจะได้กลับเข้าเมือง แต่เขายังไม่แน่ใจ จึงหยิบกระดาษ A4 ใบใหม่ที่เขียนว่า “Irkutsk” ในภาษารัสเซียจากกระเป๋าออกมายืนยันกับคนขับ คาดว่าในกระเป๋าคงมีแบบนี้หลายใบ มันช่วยย้ำกับฉันว่าภาษาไม่ใช่อุปสรรคในการเดินทางจริงๆ ถ้าเรารักจะออกเดินทาง เพื่อมารู้จักโลกใหม่ที่แปลกไป อย่างน้อยเฮียก็ช่วยยืนยันกับฉันอีกครั้ง

เราแยกจากกันตรงนี้

ส่วนฉันเดินมุ่งหน้าต่อไปยังเมือง Listvyanka เมืองนี้เป็นเมืองท่าเรือเล็กๆ ฉันเดินเล่นไปจนสุดท่าเรือ แล้ววนเข้าไปในตลาด พบว่าไม่มีอะไรน่าสนใจมากนัก จึงเปลี่ยนใจไม่พักที่เมืองนี้ แต่นั่งรถกลับเข้า Irkutsk ในตอนเย็น จากนั้นใช้เวลาสบายๆ อีกวันที่ Irkutsk ก่อนกลับเมืองไทยในคืนวันต่อมา