Nim Journey

เช้านี้สายฝนโปรยปรายลงมาเบา ๆ คล้ายจะหยอกเย้ากับเรา แต่แล้วไม่นานก็กลายเป็นสายฝนหนักหน่วงที่ดูไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่าย ๆ การเดินทางวันนี้เต็มไปด้วยความเปียกปอน และความท้าทายใหม่ ๆ อย่างการกางเต็นท์กลางฝน

สิ่งที่ดีที่สุดในวันฝนพรำเช่นนี้คือทีมงานที่แสนใจดี พวกเขาจัดการกางเต็นท์ให้เราทั้งหมด โดยไม่ต้องให้เราตากฝนไปช่วย ฉันจึงนั่งรออยู่ในรถ คอยมองเม็ดฝนที่กระทบกระจกและไหลเป็นสาย มันเป็นภาพที่ชวนให้รู้สึกสงบได้อย่างประหลาด

แต่เมื่อนั่งรอไปนาน ๆ ฉันก็เริ่มคิดว่าคืนนี้จะนอนที่ไหนดี ระหว่างเต็นท์ที่เปียกชื้นท่ามกลางเสียงฝนกระหน่ำ หรือจะขอพักบนรถที่ดูแห้งกว่า ฉันเลือกอย่างหลัง เพราะคิดว่าอย่างน้อยมันก็น่าจะสบายกว่าเต็นท์ที่เปียกน้ำ

ปรากฏว่า… ฉันคิดผิด!

รถที่ดูเป็นที่พักพิงที่ดีในตอนแรก กลับกลายเป็นสถานที่ที่ทำให้ฉันเมื่อยสุด ๆ การนอนขดตัวอยู่ในพื้นที่จำกัด ไม่สามารถเหยียดขาได้เต็มที่ ทำให้ทั้งคืนเต็มไปด้วยการพลิกตัวและพยายามหาท่าทางที่สบายที่สุด แต่ก็ไม่สำเร็จ

บทเรียนของวันนี้คือ บางครั้งสิ่งที่คิดว่าน่าจะดี อาจไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุดเสมอไป และเหนือสิ่งอื่นใด… การเดินทางกลางฝนนั้นโรแมนติกก็จริง แต่ก็ควรเตรียมตัวให้พร้อมกว่านี้!