Nim Journey

อาหารเป็นอีกหนึ่งเสน่ห์ที่นักเดินทางอย่างพวกเรามักไม่พลาดที่จะลองลิ้มชิมรสในแต่ละประเทศที่ได้ไปเยือน นอกจากจะได้สัมผัสเมือง ผู้คน และวัฒนธรรมแล้ว รสชาติอาหารท้องถิ่นก็นับเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำไม่น้อยไปกว่ากัน

ปกติแล้วในกลุ่มเดินทางมักจะมีเพื่อนสักคนที่รับหน้าที่เป็นผู้ดูแลเรื่องอาหารโดยเฉพาะ เป็นห่วงว่าตัวเองหรือเพื่อนร่วมทางจะทานอาหารท้องถิ่นไม่ได้ ถึงขั้นต้องพกอาหารสำเร็จรูปอย่างมาม่า น้ำพริก หรืออาหารกระป๋องข้ามน้ำข้ามทะเลไปด้วยเสมอ แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ไม่มีใครในกลุ่มพกอาหารไทยไปแม้แต่ชิ้นเดียว ทุกคนดูจะพร้อมลุยกับรสชาติอาหารใหม่ๆ อย่างเต็มที่

สำหรับพวกเราทริปนี้โชคดีที่แต่ละคนกินง่ายอยู่ง่าย แม้ว่าอาหารที่นี่จะเน้นไปที่เมนูซ้ำๆ อย่างไก่เป็นหลัก แต่ก็มีหลากหลายสไตล์ให้เลือกชิม ไม่ว่าจะเป็นเคบับไก่ที่เห็นกันจนชินตาบนถนนสุขุมวิทบ้านเรา แต่ที่นี่เสิร์ฟทั้งแบบห่อแป้ง หรือจัดใส่จานพร้อมสลัดและน้ำสลัดสูตรอาหรับ ทานคู่กับแป้งนุ่มๆ และผักสดกรอบ ไก่ทอดเสิร์ฟพร้อมสลัดและเครื่องเคียงหลากชนิด รวมถึงไก่อบกับมันฝรั่งและแครอท รสชาติที่ดูเหมือนจะธรรมดา แต่กลับทำให้รู้สึกอร่อยอย่างน่าประหลาด อาจจะด้วยบรรยากาศและความใหม่ที่ยังไม่คุ้นลิ้นก็เป็นได้

เราได้ลองทานอาหารหลายแบบ ตั้งแต่ร้านริมถนนเล็กๆ ใกล้ที่พัก ไปจนถึงร้านหรูที่ได้รับคำแนะนำจากอินเทอร์เน็ตในเมืองต่างๆ รวมถึงร้านอาหารจีนที่ช่วยกู้ชีวิตในวันที่เหนื่อยล้าจากรสชาติเครื่องเทศแบบแขกจนเต็มทน

นอกจากอาหารคาวแล้ว ที่จอร์แดนขนมหวานก็ถือเป็นของโปรดปรานของผู้คนท้องถิ่น ด้วยรสชาติหวานจัดจ้าน แสบไส้แทบทุกชนิด แม้ว่าหน้าตาจะดูน่าซื้อน่าทาน แต่พอได้ลองแต่ละอย่างกลับพบว่าความหวานคือสิ่งเดียวที่ชัดเจนและเหมือนกันหมด

เครื่องดื่มอย่างชากาแฟที่นี่ก็น่าลิ้มลอง ด้วยการชงแบบสดใหม่ผสมเครื่องเทศหอมกรุ่น กาแฟอาหรับแท้ๆ ที่ต้องระวังผงกาแฟตกค้างก้นถ้วยหากไม่อยากสำลัก ส่วนชาร้อนเติมน้ำตาลเบาๆ ดื่มง่ายในวันอากาศเย็นๆ กลางทะเลทราย แต่ก่อนดื่มอย่าลืมถามราคาก่อน เพราะบางครั้งแก้วเล็กๆ ก็อาจมีราคาที่ไม่น่ารักนัก

สิ่งที่ประทับใจที่สุดของฉันคงเป็นกลิ่นหอมกรุ่นของขนมปังอบใหม่ในยามเช้าตรู่ ความกรอบนอกนุ่มในของขนมปังสดๆ ที่ทำให้จนถึงวันนี้ยังนึกถึงไม่เคยลืมเลือนเลย