Nim Journey

อินเดียเป็นประเทศที่เคร่งครัดเรื่องศาสนา การดื่มเหล้าดูจะเป็นเรื่องต้องห้ามในบางพื้นที่ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีเลย เพียงแค่ต้องทำอย่างเงียบๆ ไม่โจ่งแจ้งเกินไป แต่พอพูดถึง สิกขิม ที่ซ่อนตัวอยู่ในหุบเขาหิมาลัย บรรยากาศกลับแตกต่างไปโดยสิ้นเชิง เพราะวัฒนธรรมของที่นี่รับอิทธิพลจากชาวพื้นเมืองอย่างชาวลิมบู (Limbu) และทิเบต ซึ่งมีธรรมเนียมการดื่มเหล้าเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิต ไม่ใช่แค่เพื่อความบันเทิง แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของการต้อนรับแขกอีกด้วย

หนึ่งในเครื่องดื่มที่ห้ามพลาดเมื่อมาเยือนสิกขิม ก็คือ Tongba—เหล้าพื้นบ้านที่มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร

Tongba เหล้าท้องถิ่นที่ต้องลอง

เราได้ลิ้มรส Tongba ที่หมู่บ้านเล็กๆ ในลาชุง ท่ามกลางอากาศหนาวจับใจ ร้านที่เราแวะเป็นบ้านไม้หลังเล็ก มีเตาผิงอุ่นๆ และเจ้าของร้านที่คอยต้อนรับอย่างเป็นกันเอง

Tongba ทำจากเมล็ดข้าวฟ่างหมักแห้งเก็บไว้นานหลายเดือน ก่อนนำมาใส่ในถังไม้เล็กๆ แล้วเสิร์ฟพร้อมหลอดไม้ไผ่ เวลาดื่มไม่ใช่แค่ยกขึ้นจิบได้เลย แต่ต้องเติมน้ำร้อนลงไปก่อน รอให้ข้าวหมักคายรสชาติออกมาเสียก่อน แล้วจึงค่อยๆ ดูดจากหลอดไม้ไผ่

รสชาติของมันหอมละมุน มีความเฝื่อนคล้ายเหล้าหมักแบบบ้านๆ แต่ก็มีความหวานซ่อนอยู่ บางคนว่าเหมือน สาเก ของญี่ปุ่น แต่เราว่ามันใกล้เคียงกับ “อุ” ของไทยมากกว่า ความพิเศษคือเมื่อดื่มหมด ก็สามารถเติมน้ำร้อนลงไปใหม่ แล้วจิบกันต่อไปเรื่อยๆ จนกว่ารสชาติแอลกอฮอล์จะเจือจางลงถึงจุดที่ต้องเปลี่ยนถังใหม่

ฤทธิ์ของ Tongba—เบาแต่ลึก

ตอนแรกเราคิดว่ารสอ่อนๆ แบบนี้คงไม่แรงมาก จิบไปเรื่อยๆ คงไม่มีปัญหา แต่พวกเราที่คออ่อน ดื่มไปแค่ไม่กี่อึกก็เริ่มรู้สึกอุ่นๆ ในท้อง อากาศหนาวจัดแต่ร่างกายกลับรู้สึกผ่อนคลาย และเริ่มมึนเบาๆ ในขณะที่ไกด์ของเราดูจะเพลิดเพลินกับ Tongba มากกว่าทุกคน เขาเติมน้ำร้อนแล้วจิบซ้ำไปหลายรอบ จนสุดท้ายเมาเต็มขั้น ถึงกับบ่นน้อยใจว่าพวกเราสนใจคุณลุงคนขับรถมากกว่าเขา! บ่นเสร็จก็ขู่ไปว่าพรุ่งนี้จะไม่ไปต่อด้วยกันแล้ว เล่นเอาพวกเราขำปนตกใจ

แต่เช้าวันรุ่งขึ้น พอสร่างเมา เขาก็กลับมาร่าเริงเหมือนเดิม แถมทำแซนด์วิชเหี่ยวๆ ให้พวกเรากินเป็นมื้อเช้าระหว่างทางไปยุมถังอีกต่างหาก เรียกได้ว่าเราได้เห็นอิทธิฤทธิ์ของ Tongba แบบเต็มๆ กับตาเลยทีเดียว