Nim Journey

เช้าวันนี้ พวกเรามีโปรแกรมขึ้น Gulmarg Gondola Cable Car เพื่อชมวิวบนเขา สนุกกับการเล่นสกี และเยี่ยมชม Seven Springs อากาศที่นี่ค่อนข้างหนาว เพราะอยู่ใกล้ยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ

อย่างไรก็ตาม ก่อนออกเดินทาง เรามีเรื่องถกเถียงเล็กน้อยกับคุณมุสตาฟา ไกด์ของเรา เกี่ยวกับโปรแกรมวันนี้ เขาแจ้งว่าจะมีไกด์ท้องถิ่นร่วมเดินทางไปด้วย เพื่อช่วยนำทางและอธิบายสถานที่ต่าง ๆ นอกจากนี้ เขายังบ่นว่า ข้อมูลที่เรานำมาเป็นข้อมูลที่ผิดพลาด (wrong info.) ซึ่งจริง ๆ แล้ว อาจเป็นเพียงข้อมูลที่ล้าสมัยเล็กน้อย เช่น เบอร์โทรศัพท์ของแต่ละสถานที่ ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงต้องใส่ใจขนาดนั้น

พวกเราออกจากโรงแรมตอนเก้าโมงเช้า เดินเท้าประมาณหนึ่งกิโลเมตรเพื่อไปขึ้นเคเบิลคาร์ มีรุ่งกับนะสองคนที่เลือกขี่ม้าแทน แต่สำหรับฉัน หลังจากประสบการณ์ขี่ม้าเมื่อวานแล้ว ร่างกายยังไม่ฟื้นตัวดี เลยขอเดินเองดีกว่า ไม่อยากให้ร่างกายช้ำไปมากกว่านี้ อีกอย่าง เส้นทางที่เดินเป็นถนนเรียบ ๆ มีรถสัญจรไปมา เดินง่าย อากาศก็ดี ได้สูดอากาศบริสุทธิ์ ถือเป็นประสบการณ์ที่ดี แถมยังประหยัดไปอีก 300 รูปี

เคเบิลคาร์ของ Gulmarg มีสองช่วง ช่วงแรกนำเราขึ้นไปที่ Kongdori หรือ Seven Springs ซึ่งเป็นจุดที่ได้รับความนิยม โดยเฉพาะในหมู่นักสกีมือใหม่ ที่นี่สามารถชมทิวทัศน์ของขุนเขาได้กว้างไกล หากอากาศปลอดโปร่ง อาจมีโอกาสได้เห็นยอด K2 แต่วันที่เราไปกลับได้เห็น Nanga Parbat หนึ่งในยอดเขาสูงที่มีชื่อเสียง และเป็นเส้นทางในฝันที่ฉันอยากไปสัมผัส นั่นคือ คาราโครัม ถัดไปจากนั้นก็คือ เลห์ ลาดัก และอีกฟากของ Gulmarg หากข้ามไป จะเข้าสู่เขตแดนของปากีสถาน

Kongdori หรือ Seven Springs เป็นบริเวณที่มีน้ำพุธรรมชาติไหลออกมาจากเจ็ดช่องทาง แต่วันที่เราไป น้ำขุ่นมากจนมองไม่เห็นช่องน้ำพุ มุสตาฟาเล่าว่า หากแสงแดดกระทบ น้ำจะสะท้อนเป็นเจ็ดสี แต่ฉันก็ไม่เห็นเป็นเช่นนั้น อาจเพราะน้ำขุ่นเกินไป คนอินเดียจำนวนมากมารอตักน้ำจากท่อที่ทางการจัดทำไว้ให้ คงเพราะเชื่อกันว่าน้ำนี้ศักดิ์สิทธิ์

เพื่อนของฉันสามคน—ฝน แข และพี่จุ๋ม—ตัดสินใจลองเล่นสกี ค่าใช้จ่ายที่นี่ไม่แพง เพียง 250 รูปี (ไม่รวมทิป) และไม่จำเป็นต้องมีอุปกรณ์มาเอง สามารถใช้ของครูฝึกได้เลย ส่วนฉันและคนอื่น ๆ เดินเล่นรอ เพื่อเตรียมขึ้นไปบนยอด Apharwat จุดที่สูงกว่า หิมะหนาแน่นกว่า และมีทางลาดชันกว่า

การขึ้นไปยัง Apharwat ต้องลงชื่อก่อนและเสียค่าใช้จ่าย 500 รูปี ซึ่งฉันเห็นว่าคุ้มค่า เพราะวิวข้างบนสวยงามเกินคำบรรยาย แต่ด้วยอากาศที่เย็นจัด การเตรียมอุปกรณ์กันหนาวเป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะแว่นกันแดด เพราะหิมะที่ขาวโพลนสะท้อนแสงแดดจ้า อาจทำให้แสบตาได้

ขณะที่เดินบนหิมะ ฉันพบว่ามันเป็นเรื่องท้าทายมาก เพราะไม่ได้เตรียมรองเท้าสำหรับเดินบนหิมะ ทำให้ต้องหกล้มหกลุกหลายครั้ง ต้องอาศัยเพื่อน ๆ และไกด์ช่วยประคองเพื่อขึ้นไปในจุดที่สูงขึ้น บนยอดนี้ยังมีจุดตรวจที่ทหารเฝ้าอยู่ เนื่องจากเป็นเขตชายแดน ขณะที่ฉันนั่งพัก รู้สึกแปลกใจที่เห็นชายคนหนึ่งนั่งอยู่เฉย ๆ ตอนแรกนึกว่าเป็นนักท่องเที่ยวที่มาชมวิว แต่ภายหลังถึงรู้ว่าเขาเป็นทหารที่ต้องปฏิบัติหน้าที่เฝ้าชายแดน ท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บ ฉันยังสั่นสะท้าน แต่เขากลับดูสงบนิ่ง เลยขอถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก

บนยอด Apharwat มีบริการ sledge หรือเลื่อนหิมะ ค่าบริการ 250 รูปีต่อรอบ แต่วิธีเล่นเป็นเพียงการนั่งเกาะหลังคนลากไป ไม่ใช่การไถลเอง จึงไม่เร้าใจนัก ฉันคิดว่าถ้าได้ลองเล่นเองคงสนุกกว่านี้ แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าถ้าเบรกไม่ทัน อาจเสี่ยงตกเขาไปเลยทีเดียว

พวกเราใช้เวลากว่าครึ่งวันอยู่ที่ Gulmarg ก่อนลงจากเขามาถึงที่พักราวบ่ายสอง หลังจากรับประทานอาหารกลางวัน พวกเราก็ออกเดินทางต่อไปยัง Srinagar เมืองที่อยู่ห่างออกไป 60 กิโลเมตร และคืนนี้เราจะพักบน Houseboat ใน Dal Lake

การเดินทางไปยังที่พักต้องอาศัยเรือ Shikara ซึ่งคล้ายเรือแจวของไทย แต่ใหญ่กว่า มีหลังคา และที่นั่งแสนสบาย ระหว่างทางยังมีเรือขายสินค้าพายเข้ามาประกบ ขายของที่ระลึกให้เราอีกด้วย

Houseboat ที่เราพักเป็นของมุสตาฟาเอง ชื่อ Crystal Palace สวยงามมาก พวกเราพักกันสองลำ ลำที่ฉันอยู่มีสี่ห้องนอน แต่เราใช้เพียงสามห้อง ภายในเรือถูกแบ่งออกเป็นสามส่วนคือ ส่วนรับแขก ส่วนรับประทานอาหาร และห้องนอน แต่ละลำจะมีคนดูแลและพ่อครัวประจำ คอยอำนวยความสะดวก

ค่ำคืนนี้ พวกเราต่อรองกับไกด์เกี่ยวกับโปรแกรมวันพรุ่งนี้ ซึ่งเป็นการเที่ยวชมเมือง Srinagar และมัสยิด ไกด์แจ้งว่าจะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม พวกเรายังต้องจ่ายเพิ่มสำหรับการนั่งเรือไปตลาดน้ำตอนเช้าอีกคนละ 70 รูปี ซึ่งแม้จะไม่ใช่จำนวนเงินที่มาก แต่รู้สึกว่ามุสตาฟาเจ้าเล่ห์ เพราะสุดท้ายแล้วเรือที่พาเราไปกลับเป็นของเขาเอง และคนพายก็เป็นพ่อบ้านของเรา … ค่าเรือที่จ่ายไปไม่ใช่ปัญหา แต่ไม่ชอบที่ถูกทำให้เข้าใจผิด

แม้ว่าจะมีเรื่องต่อรองราคาให้ปวดหัว แต่การเดินทางครั้งนี้ก็เต็มไปด้วยประสบการณ์ใหม่ ๆ ฉันรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ลองเล่นสกี เพราะมันถูกมากและคงเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้น หวังว่าในอนาคตจะมีโอกาสได้ลอง ไม่ว่าจะเป็นที่นี่ หรือที่อื่นใดในโลกนี้ก็ตาม