Nim Journey

จากอากาศที่ร้อนอบอ้าวในเดลี ฉันเตรียมตัวรับมือกับอากาศหนาวในจัมมู ทว่าเรื่องไม่คาดคิดกลับเกิดขึ้นเมื่ออากาศที่หนาวที่สุดไม่ได้อยู่ที่จัมมู แต่เป็นบนรถโดยสารแทน! เมื่อมาถึงจัมมู อากาศกลับสบายๆ เย็นกำลังดี ไม่หนาวอย่างที่คิด

เช้าวันใหม่ ฉันได้เห็นวิถีชีวิตของชาวบ้านในจัมมูขณะมองออกไปนอกหน้าต่างรถ เด็กๆ นั่งกันอยู่ในทุ่งหญ้า ฉันไม่ได้รู้สึกแปลกใจเพราะภาพนี้คล้ายกับชนบทในบ้านเรา แต่เมื่อเพ่งมองให้ดี กลับพบว่าทั่วทั้งทุ่งเต็มไปด้วยผู้คนที่ออกมานั่งเข้าส้วมกันเป็นจำนวนมากอย่างน่าประหลาดใจกับวิถีชีวิตของคนที่นี่

เมื่อถึงจัมมู เราต่อรถจี๊ปไปยัง Pahalgam ไกด์ของเราชื่อมุสตาฟา มาพร้อมกับรถสองคัน ซึ่งเราต้องแยกกันนั่งคันละ 5-6 คน คนขับของเราชื่อเชาเกต เขาแจ้งว่าเราน่าจะถึง Pahalgam ประมาณบ่ายสาม ระยะทางราว 300 กิโลเมตร แต่เป็นเส้นทางที่ต้องขึ้นเขาและผ่านโค้งตลอดสาย นอกจากนี้ การขับรถที่นี่ดุเดือดมาก เสียงแตรดังสนั่นหวั่นไหวตลอดเวลา เพราะใช้เตือนกันตามทางโค้ง ใช้ขอทางเวลาแซง และแม้กระทั่งใช้แทนคำด่าทอ

หากแตรเสีย พวกเขาก็คงขับต่อไม่ได้จริงๆ เพราะท้ายรถทุกคันล้วนมีข้อความว่า “Horn Please” ทำให้เราเข้าใจว่าการบีบแตรเป็นสิ่งจำเป็นต่อการเดินทางขนาดไหน รถของเราก็ไม่มีแอร์ ระหว่างทางเสียงแตรดังจนแทบทำให้หูดับ ต้องลุ้นกันตลอดการเดินทาง

ตลอดเส้นทาง เราผ่านหมู่บ้านหลายแห่ง วิวทิวทัศน์งดงามเกินบรรยาย และยังพบเห็นทหารประจำการอยู่ตลอดทาง เนื่องจากพื้นที่นี้ยังคงเป็นจุดพิพาทระหว่างอินเดียและปากีสถาน นอกจากรถยนต์ที่สัญจรบนถนนแล้ว เรายังต้องคอยหลีกทางให้กับม้า วัว และกลุ่มยิปซีที่กำลังเดินทางกลับบ้าน พวกเขาอพยพออกจากหมู่บ้านในช่วงฤดูหนาว และกลับมาอีกครั้งในหน้าร้อน โดยเดินทางกันเป็นครอบครัว พร้อมวัว แพะ และแกะ

ระหว่างทาง เราแวะพักรับประทานอาหารเช้าและกลางวัน ได้สัมผัสวิถีการกินอาหารของชาวอินเดียที่ใช้มือเป็นหลัก แต่พวกเรายังไม่กล้าพอ จึงขอช้อนมาใช้ อาหารที่เราทานกันในวันนี้มีรสชาติเผ็ดร้อน จัดจ้านตามสไตล์อินเดีย แน่นอนว่าเมนูหลักหนีไม่พ้นแกงกะหรี่ไก่ ดาล และผัดผักแบบอินเดีย

เส้นทางที่เชื่อมระหว่างจัมมูกับแคชเมียร์ต้องผ่านอุโมงค์ Jawahar Tunnel ซึ่งมีความยาวประมาณ 3 กิโลเมตร พอพ้นปากอุโมงค์ เราก็เข้าสู่เขตแคชเมียร์ ทิวทัศน์เริ่มเปลี่ยนไป เรามองเห็นยอดเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ อากาศเริ่มเย็นขึ้นอย่างชัดเจน

เมื่อเข้าใกล้ Pahalgam ภูมิประเทศยิ่งสวยงามขึ้น พวกเรามาถึงที่พักในเวลาประมาณหนึ่งทุ่ม โรงแรมของเราชื่อ White House Hotel ที่นี่เงียบสงบและเป็นส่วนตัว ด้านหน้าโรงแรมมีแม่น้ำไหลผ่าน ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นแม่น้ำ Lidder บรรยากาศโดยรอบชวนให้รู้สึกถึงความสงบและเป็นธรรมชาติ สมกับเป็นจุดหมายปลายทางที่เราเฝ้ารอคอยตลอดทั้งวัน